Soma

Dört yanı kömür madenleri ile çevrili sıcak kent Soma'dan bir görüntü.

Bu küçük kentte bir çok insan tanıdım, bir çok yer dolaştım. Samimi insanları gördükçe, konuştukça gönlüm ısındı, muhabbete daldık, kaynaştık. Çok kıymetli dostlar edindim. İnsanların o samimiyetleri gönlümü doldurdu. Bilhassa Soma merkez camii avlusundaki o çayın ve muhabbetin tadı damağımda kaldı.

Somanın yegane geçim kaynağı elbette kömür madenciliği. Burası emek şehri, ekmeğini taştan çıkartanların yurdu.
Bizde elbette onlarla birlikte yerin 200 metre altına daldık. Sürünerek geçtik bazı geçitleri. Her an kelle koltukta dolaştık. Taştan ekmek nasıl çıkartılır görmek istedik. Bize gönüllerini açanların zahmetlerinede ortak olduk. Beraber kürek salladık, kazma vurduk. Birlikte terledik. Üç lokmalık yemeklerini, beş yudumluk sularını paylaştılar bizimle. Tebessümlerini ise asla esirgemediler. Ancak o tebessümlerinin altında, o terin ve yorgunluğun ötesinde daima bir hüzünlü davayı gördüm; Ekmek Davasını... Belkide o akan terler bu ekmek davasının yaşları idi.

Orada bulunduğum kısa süre içersinde bir çok drama şahit oldum, pek çok güzellik gördüm. Ama bunlar başka konuların mesajları olacaktır sanırım.